In 1992 werden mijn eerste artikelen gepubliceerd in wat toen nog Buitenlanders Bulletin heette. Ik kreeg een stevige aanvaring met de Tilburgse schoolbegeleidingsdienst over dit artikel.
In 2021 is de discussie over achterstanden weer geopend. Hoe kan het dat we in 30 jaar tijd zo weinig nieuwe inzichten hebben opgedaan? Is er dan toch een ‘achterstandenindustrie’ die leuk en goedbetaald werk geeft aan mensen die doen of er maar één manier is om succesvol en gelukkig te worden?